آیهان جون در آتلیه خانم دکتر

سلام نازنین صبور خودم، امروز رفتیم پیش خانم دکتر تا سونو و معاینه کنن و بگن کی ممکنه به دنیا بیای تا ما هم به ماماجون جمیله اینا خبر بدیم و اونا وقت اومدنشون رو تنظیم کنن.

خلاصه خانم دکتر که حسابی سزارین دوسته، چهار پنج سری اخیر که رفته بودیم پیشش مدام میخواست مارو از درد زایمان طبیعی بترسونه و تشویقمون کنه که سزارین بشم، حتی با شیطنت خاصی گفته بود حالا بذار معاینه ت کنم ببینم چند مرده حلاجی!! ما مادر و پسر هم برادران شیردل، هیچ جوره از رو نمیریم...

خانم دکتر معاینه کرد و ما هم جیکمون در نیومد، آخه اصلا دردمون نیومد (هرچند که بعدش که اومدم خونه تا شب درد داشتم). خلاصه گفت که هنوز خبری ازت نیست، سرت چرخیده ولی داخل لگن نیست!!! (دو سری قبل گفته بود سرت داخل لگنه و خیلی هم پائین رفته و ممکنه زودتر به دنیا بیای)، گفت که مامانی هم لگنش خوبه و بد معاینه هم نیست. اما گفت چون تاریخ زایمان با سونوگرافی دقیقا میفته روز تاسوعا و ایشون قطعا نیستن، شنبه آینده بستریم میکنه تا اگه خودت دنیا نیومدی با زور بیارتت بیرون!!! منم که می خوام خودت به میل خودت و با دردهای طبیعی بیای و  می دونم که با LMP، زمان تولدت 25 آذره، مخالفت کردم، خلاصه قرار شد شنبه آینده دوباره بررسی کنن و با هم تصمیم بگیریم...

بعدش هم گفت تا 16 م صبر می کنیم ولی باید قول بدم هر یک روز در میان برم چک بشم. گفت که روز عاشورا میتونه بیاد بیمارستان (قبلا گفته بود قطعا نیست).

خلاصه مامانی این خانم دکتر با این حرفای ضد و نقیضش، عزمش رو جزم کرده ما رو ببره زیر تیغ جراحی. ولی ما هم قوی هستیم و دلمون رو سپردیم دست خدا تا ببینیم اون برامون چی مقدر میکنه. اگه خونه مون آماده بود دعا می کردم چهارشنبه 1390/09/09 به دنیا بیای...