قصه1: سگی با دندانهای سفید

روزی روزگاری حضرت عیسی (ع) با دوستانش داشتن تو یه راهی می رفتن. یه دفعه چشمشون به سگی افتاد که کنار جاده افتاده. بیچاره سگه چند روزی میشد که مرده بود و حشرات دورشو گرفته بودند.

یکی از دوستای حضرت عیسی (ع) گفت: اَه اَه، سگه چه بوی بدی داره.

یکی دیگه گفت: اَه اَه، چه زشته.

یکی دیگه گفت: اَه اَه، چه قدر کثیفه.

ولی حضرت عیسی (ع) گفت: به به، چه دندانهای سفید و تمیزی داره.

با اینکار حضرت عیسی (ع) خواست به ما یاد بده که نباید فقط عیبهای بقیه رو ببینیم. بلکه باید خوبیها و زیبائیهای اونارو هم ببینیم و از اونا تعریف کنیم.